By
starym znaczy wiedzieć więcej, mieć czas i cierpliwość, i nie
musieć „sobie już niczego udowadniać”. „Dobrze, że jesteś”
wg scenariusza i w reżyserii Joanny Gerigk to piękna, chwytająca
za serce opowieść o wartościach, jakie niesie ze sobą wiek
dojrzały. Ciepła historia o przygodach starego psa, Burka,
przekonuje również, jak istotne jest podtrzymywanie dobrych
i szczerych relacji w rodzinie i pielęgnowanie przyjaźni.
Główny
bohater spektaklu, czyli wyżej wspomniany Burek, zostaje wyrzucony z
domu przez właściciela, pana Józefa: jako staruszek „bez
zębów, bez pazurów, bez sierści” zostaje uznany za
nieprzydatnego i niezdolnego do pełnienia straży przy hodowanych
przez właściciela owcach. Poczciwe psisko rusza do lasu w
poszukiwaniu nowego domu. W leśnych ostępach, o tyleż
tajemniczych,co niebezpiecznych, natrafia na inne zwierzęta na
życiowym zakręcie, którym służy swoją wiedzą i
doświadczeniem. Spotkanie z kurą, wiewiórką i niedźwiedziem
wpływa na poprawę jakości ich życia i otwiera im oczy na to, co
najważniejsze, czyli międzyosobowe więzi. Problemy zwierzaków
są zaskakująco aktualne i bliskie nie tylko dziecięcemu, ale i
dorosłemu widzowi (kura przeżywa traumę po wypadku samochodowym,
wiewiórka jest zmęczoną matką szóstki dzieci,
narzekającą na nieobecność męża, niedźwiedź-senior czuje się
niepotrzebny i jest bliski depresji).
Prosta
historia Burka została osadzona w niezwykłym kontekście
scenicznym: w przedstawieniu oryginalnie nawiązano do konwencji
teatru w teatrze. W pierwszej scenie spektaklu poznajemy dwóch
ulicznych handlarzy (Kamil Król, Paweł Pawlik), którzy
usilnie ze sobą rywalizują, próbując zwrócić na
siebie uwagę klienta / widza. Niepowodzenie w handlu u jednego z
nich rodzi frustrację, u drugiego – otwiera pole dla
nieskrępowanej wyobraźni. Sprzedawane przez mężczyzn przedmioty
(miotły, walizki, ubrania, parasol) stosownie animowane przez
aktorów, budują tło opowieści (na najwyższe uznanie
zasługują oryginalne pomysły scenograficzne Michała Dracza!).
Poszczególne postaci tworzone są również z tych
prostych elementów: sam Burek zrobiony jest z szarej torby
podróżnej i swetra, którego rękawy tworzą zawadiacko
majtające uszka. Przedmiotom niekiedy nadawane jest po prostu nowe
znaczenie: białe sweterki, mimo iż nie zmieniają swej postaci,
poprzez nazywanie i animację, zaczynają funkcjonować jako stadko
owiec, zielone miotły zaś – jako las.
Sztuka
kompozycji elementów formalnych, które doskonale ze
sobą współgrają, utrzymują uwagę widza i budują nastrój
przedstawienia, jest pięknym dopełnieniem wartościowej historii z
morałem. Konflikt sprzedawców - „opowiadaczy” i problemy
zwierzęcych bohaterów służą ukazaniu bezcelowości postawy
egoistycznej: dopiero zmiana optyki – ze skupienia na „ja” do
wyjścia do „ty”- rodzi zadowolenie. Z wielką delikatnością i
wyczuciem potraktowane zostały blaski i cienie starości: główny
bohater nazywany jest „psychologiem” czy „filozofem”, sam o
sobie mówi jednak skromnie: „jestem stary, więc dużo
wiem”. Mądrość opowieści ma wymiar uniwersalny: urzeka ciepłym
humorem i wzrusza widza niezależnie od wieku.
Na
sukces spektaklu, obok doskonałego scenariusza, pięknej scenografii
i łagodnej, lecz tajemniczej muzyki (aut. Sebastian Ładyżyński)
składa się rewelacyjna gra aktorska i umiejętności animacyjne
Kamila Króla i Pawła Pawlika. Każdy z aktorów wciela
się w kilka postaci, wykazując nadzwyczajny dynamizm i pozytywną
energię. Panowie są zresztą w dobrej scenicznej komitywie, ich
przekomarzanki w rolach sprzedawców są źródłem wielu
komicznych sytuacji. W spektaklu czuć wielką sympatię między
aktorami i ich bohaterami.
Joanna
Gerigk po raz kolejny udowodniła, że potrafi z werwą i wielkim
profesjonalizmem opowiadać wartościowe historie dla młodego
(starszego zresztą też!) widza. Inteligentny i dowcipny tekst,
świetne aktorstwo, kunsztowna żonglerka technikami animacyjnymi,
spójność słowno-muzyczna i wspaniałe efekty wizualne: oto,
czym zachwyca wałbrzyski spektakl. Posługując się tytułowym
hasłem, nie sposób nie powiedzieć twórcom: „dobrze,
że jesteście!”.
(zdjęcia:
Waldemar Łomża, z materiałów Teatru Lalki i Aktora w
Wałbrzychu)
Komentarze
Prześlij komentarz