"Genialna przyjaciółka" znalazła się na liście najlepszych książek XXI wieku, przygotowanej niedawno przez BBC, której skład potraktowałam jako osobiste wyzwanie. Poza tym po lekturze wspaniałych powieści Melanii Mazzucco ("Taki piękny dzień, "Vita", "Tak ukochana") z ciekawością sięgam do włoskich autorek. Ferrante pisze rzeczywiście bardzo dobrze, bez zbędnych egzaltacji i udziwnień. Opowieść o przyjaźni dwóch kobiet, Eleny i Lili, których losy splatają się już w dzieciństwie, otwiera cykl trzech powieści, z których dotąd na polskim rynku dostępne są,jak dotąd, dwie (2 tom to "Historia nowego nazwiska").
Dwie dziewczyny, dwa modele życia. Elena i Lila mieszkają w Neapolu, gdzie króluje męska przemoc i prawo zemsty. Elena dostaje szansę zdobywania wykształcenia, Lila - choć bardziej zdolna - zaczyna pracę w warsztacie szewskim ojca, a wiedzę czerpie z pochłanianych pasjami książek. Łączy je wielka wrażliwość na świat i ludzi, obracają się w jednym kręgu przyjaciół, rozmawiają i wspólnie dojrzewają do nowych zadań, jakie stawia przed nimi życie. Cały czas jest obecna w ich relacji dyskretna rywalizacja, Lila ma opinię "tej pyskatej" i sprawiającej kłopoty. Elena jest tą grzeczną, przestrzegającą reguł.
Powieść pięknie napisana, narracja prowadzona z perspektywy Eleny, pozwala śledzić proces dojrzewania młodej kobiety ze wszystkimi jej rozterkami. W tle widoczny jest dramat neapolitańskiej społeczności, uwikłanej w sieć lojalnościowych powiązań, którym nieobca brutalność i zbrodnia.Świetne portrety młodych Włochów, bogactwo obyczajowych epizodów. Ciąg dalszy musi nastąpić.
Komentarze
Prześlij komentarz