Pasjonująca lektura nie tylko na obecne, mroczne czasy epidemii. Autorka z wielką swadą i humorem opisuje największe chorobowe plagi w historii, począwszy od zarazy Antoninów z czasów Cesarstwa Rzymskiego po XX-wieczne epidemie polio i AIDS. Przytacza wiele przerażających faktów, dotyczących rozprzestrzeniania się chorób, z których większość jest obecnie, na szczęście, całkowicie wyleczalna. W formie anegdotycznej opowiada historie z różnych epok, wyłania się z nich naprawdę budujący obraz rozwoju ludzkości i medycznego postępu. Książka jest prawdziwą skarbnicą wiedzy z historii medycyny, dostarcza wielu ciekawostek biograficznych i faktograficznych. Z "Co nas (nie) zabije" dowiemy się między innymi, dlaczego wielkie imperia Inków i Azteków nie oparły się ospie, czy gruźlicę można wyleczyć przez zakochanie, dlaczego dziennikarze w czasie I wojny światowej mogli trafić do więzienia za mówienie prawdy i jakie psychopatyczne zachowania może powodować śpiączkowe zapalenie mózgu. To oczywiście jedynie niewielki wyimek ciekawych historii, które czyta się jak wciągającą fabułę. Autorka dowodzi, że każda epoka ma swoje problemy i, niestety, zawsze zdarzają się choroby, na które nie znamy jeszcze lekarstwa. Wielokrotnie zaznacza, że prędzej czy później dojdzie na świecie do kolejnej epidemii, z którą trzeba będzie sobie poradzić. W czasach szalejącego koronawirusa te słowa brzmią nieco złowieszczo. Ale i dodają nadziei, że skoro jako gatunek poradziliśmy sobie z tyloma plagami, pokonamy i kolejną.
Komentarze
Prześlij komentarz