Jak to u Shalev, jest melancholijnie, smutno i pięknie. Na`ama i Udi są małżeństwem z 25-letnim stażem, mają dziesięcioletnią córkę, Noę. Kiedy pewnego ranka mąż budzi się, twierdząc, że stracił władzę w nogach, oboje muszą zmierzyć się z kryzysową sytuacją, która stanie się pretekstem do analizy ich związku. Przeszłość i historie rodzinne obojga przeplatają się z opowieściami o ich powtarzających się konfliktach, niedoszłych zdradach i rodzicielskich traumach. Shalev z wielką psychologiczną wrażliwością portretuje kobietę, która dla miłości poświęca wszystko, a po drodze gubi siebie. Na`ama pracuje z młodymi ciężarnymi kobietami, które planują oddanie dzieci do adopcji, sytuacja zawodowa konfrontuje ją z własnym macierzyństwem, lękiem o córkę i zazdrością o jej relacje z Udim. Autorka analizuje funkcjonowanie w długoletnim związku, poczucie samotności, porzucania i bycia porzucanym. Gęsta to od emocji proza, gorzka i niepokojąca, nie dająca prostych odpowiedzi na ważkie pytania.
Komentarze
Prześlij komentarz